Unha noite na eira do trigo - Alumnado do IES Seoane

"Unha noite na eira do trigo" cantada polo alumnado do IES Seoane,  acompañados dos Titititeiros de Poio, en homenaxe  a Graciela e Maridée da  Escola José Hernández de Bos Aires de Arxentina, polo ben que acolleron ó IES Seoane cando alí foron .

Unha noite na eira do trigo

 Ó refrexo do branco luar

Unha nena choraba sin trégolas

Os desdés dun ingrato galán.

 I a coitada entre queixas decía:

 Xa no mundo non teño a ninguén,

Vou morrer e non ven os meus ollos,

Os olliños do meu doce ben.

 Os seus ecos de melencolía,

 Camiñaban nas alas do vento

I o lamento repetía

Vou morrer e non vén o meu ben.

 Lonxe dela de pé sobre a popa

Dun aleve negreiro vapor

Emigrando camiño de américa

 Vai o probe e infeliz amador.

 I ó mirar as xentís anduriñas

 Cara a terra que deixa cruzar

Quen puidera dar volta pensaba

 Quen puidera convosco voar.

 Mais as aves e o buque fuxían,

Sin ouir seus amargos lamentos,

Só os ventos repetían,

Quen puidera convosco voar.

  Noites craras de aromas e lúa,

Desde entón que tristeza en vós hai

 Pros que viron chorar unha nena,

Pros que viron un barco marchar.

 Dun amor celestial verdadeiro,

Quedou soio de bágoas a proba

Unha cova nun outeiro

I un cadavre no fondo do mar..